การเป็นผู้นำนั้นการสื่อสารถือว่าเป็นประการที่สองรองลงมาจากบุคลิกภาพ เพราะการสื่อสารนั้นเป็นศิลปะแห่งการสร้างความเชื่อมั่นในตัวผู้ตาม การโน้มน้าวหรือการสร้างบรรยากาศที่น่าคุย เป็นกุญแจดอกสำคัญต่อการตอบสนองงานในครั้งต่อไป สังเกตได้จากบางเหตุการณ์ที่เรารู้สึกประทับใจในคำพูดและกิริยาท่าทางของใครบางคนแล้ว อยากมีการพูดคุยในครั้งต่อไปนั่นเกิดจากอะไร จากคำพูดที่มีเหตุผลหรือจากบุคลิกท่าทาง หรืออาจจะไม่ใช่ทั้งสองอย่างที่กล่าวมานั้น หรืออาจจะเป็นเพราะคนๆนั้นแสดงให้เห็นถึงบุคลิกภาพภายในคือคุณธรรมจริยธรรมที่แฝงอยู่ภายในตัวเป็นรัศมีเบาๆ แม้พูดเพียงนิดหน่อยก็น่าฟังแล้ว หรือสรุปเรื่องการสื่อสารของผู้นำได้ดังนี้
1.เริ่มด้วยการแจ้งประเด็น
2.พูดน้อยแต่น่าฟัง น้ำเสียงชัดเจน
3.แฝงด้วยคุณธรรม
4.รู้จักเวลาที่เหมาะสมในการส่งสาส์น
5.ผู้ฟังจดจำได้ง่าย พร้อมที่จะนำไปปฏิบัติ
6.ขี่ม้าเรียบค่าย ไม่ด่วนสรุป
“ยิ่งรับฟัง ยิ่งบ่งบอกถึงการเป็นผู้นำ”